Veilig Wandelen in de Natuur – Wat te doen bij Insectenbeten

Ik overlegde kort met mijn collega en we besloten om naar de eerste hulp te rijden. Niet zeker wetende of we op het bureau het juiste gereedschap hadden. Wat was ik blij dat ze me snel konden helpen en de teek snel verwijderden. Omdat ik niet zeker wist hoe lang hij er al inzat besloten we in overleg om een tweetal tabletten antibiotica te nemen.

Nu, ruim een maand later is er geen enkel teken meer dat ik daar gebeten ben. De eerste dagen bleef het dik en geïrriteerd maar dit zakte na 4 a 5 dagen af. Ik had het beestje danig geïrriteerd toen ik zat te krabben en ik las dat het dan juist een stofje afgeeft uit verdediging… En dat stofje kan ook juist de verkeerde stoffen in zich hebben en je besmetten. Om die reden is het dus erg belangrijk dat je de teek verwijderd met een tekenpen/tang zonder het te irriteren.

Periode dat de teek actief is kan eigenlijk het hele jaar door zijn maar dit heeft zeker met de temperatuur te maken. In de maand juni worden de meeste tekenbeten geregistreerd dus rondom de lente en zomer zijn er wel de meeste actieve teken.

Lang niet elke teek is besmet met het Borrelia bacteria. Het is ongeveer 20% van alle teken die besmet is, dus dat is 1 op de 5.  Het is niet zo dat dit percentage overal geldt… Op een bepaald gebied zijn veel besmette teken gevonden en in andere gebieden bijna geen. Waar dit mee samenhangt is nog niet helemaal duidelijk.

 

• Kunnen er andere ziekten door de teek worden overgebracht?

Naast de ziekte van Lyme zijn er natuurlijk nog andere ziekteverwekkers die in de teken aanwezig kunnen zijn. Dit percentage ligt hoger, ongeveer 30% van de teken heeft een ziekteverwekker in zich zitten zoals bacteriën, een parasiet of een virus. Het is dus altijd van belang even een vinger aan de pols te houden hoe je reageert op een tekenbeet. Ze kunnen koorts en griepachtige verschijnselen veroorzaken.

De teek laat zich niet vallen zoals je vaak hoort maar kruipen van grassen of struiken over naar mens of dier. Ze kruipen veel sneller en verder dan je zou denken. De enige keer dat de teek zich laat vallen is als hij vol zit met bloed 🙂

Als je een teek op je lichaam vind ga er dan niet aan zitten krabben en trekken zoals ik deed. Ik zag niet wat het was en besefte dat pas later. Als je de teek ziet ga dan op zoek naar een zogenaamde tekentang, tekenverwijderaar of als je dat niet hebt met een puntig pincet.

Pak zo dicht mogelijk bij de huid de teek vast, dan pak je hem namelijk bij de kop, en trek dan langzaam de teek eruit. Doe dit niet te snel want dan heb je kans dat er wat afbreekt. Op zich is dit niet gevaarlijk, net als een splinter zal dit er vanzelf uit komen.

Houd de eerste tijd de wond van waar de teek zat nog in de gaten op eventuele verkleuring. Ik lees dat deze wel tot 3 maanden na een tekenbeet nog kan verschijnen. Een verkleuring van de huid kan optreden maar ook spier- en gewrichtspijn.

Om veilig te wandelen in de natuur is het altijd goed om je in te lezen. In welk seizoen is welk insect actief en zodoende kun je wat preventiemiddelen mee te nemen om je te helpen mocht er wat op je pad komen. Laatste jaren hebben we ook steeds meer last van de eikenprocessierups.

• Bijen / Wespen / Horzels

Deze beestjes zijn iets groter en daardoor is de irritatieplek ook iets groter en duurt het vaak iets langer voordat die over is.

Ooit ben ik door een bij gestoken. Ik stond te kijken naar een bijenkorf die in het bos geplaatst was. Toen ik een stap van het pad afzette om een foto te kunnen maken. Ik zag toen gelijk dat er een aantal bijen op mij af kwamen vliegen. Ik schrok me dood!! Nog stond ik zeker een meter of 10 van die korven af. Uiteraard ben ik gaan rennen en sloeg er een aantal van mij af. Er is er toch 1 in geslaagd om mij te prikken op mijn jukbeen.

Gelukkig was er een familie die hetzelfde pad liep en mij in paniek zag rennen… (Ik vraag me echt af hoe dat er uit gezien heeft – slapstick beelden zie ik voor me) Toen de dreiging over was ben ik naar hen toe gelopen. Bleek dat de angel nog in mijn jukbeen zat en deze heeft de vader er voor mij uitgehaald.

Ik heb best lang last gehad van deze bult en mijn jukbeen heeft nog lang pijnlijk aangevoeld als ik toevallig erop leunde.

Toen ik laatst in Noorwegen was werd ik ongeveer continue geplaagd door de horzel. Als ik maar even stil stond in de schaduw dan was hij er en prikte mij. De plekken die ik op mijn benen had waren goed te doen maar op een gegeven moment had ik er eentje in mijn nek, net onder mijn oor, deze heeft een week geïrriteerd en was goed dik.

Ik had tijgerbalsem bij mij en heb deze in de avond telkens op de steek plek gesmeerd.

Ik durfde het haast niet te zeggen dat ik deze nog nooit in of op mijn lichaam heb gehad… Om niet te jinxen dat ik de volgende reis een bloedzuiger zou vinden op mijn lichaam 🙂 Nu, een paar jaar later, in 2023 ben ik toch het slachtoffer ben geworden van de bloedzuiger.

Tijdens mijn dagen in de Taman Negara in Maleisië ben ik toch door bloedzuigers besprongen. Meerderen zaten er op mij maar gelukkig ben je niet binnen een paar seconden al de sjaak. Dus velen konden door mijn gids of mede wandelaars van mij afgepakt worden totdat zich er eentje onder mijn legging, op mijn scheen zat. Deze voelde ik pas toen hij verzadigd was en onder mijn legging vandaan wilde komen. Dat kriebelde pas.

Tot nu toe ziet het wondje er prima uit. Ik kon het niet schoonmaken of verzorgen tijdens de wandeling maar het is gewoon een schoon wondje. Het heeft nu een plat korstje wat een donkere kleur heeft. Het heeft niet gejeukt en ook totaal geen pijn gedaan. Wel een vreemde gewaarwording wat dat betreft.

Vorige ervaringen:

Toen ik op Sumatra een paar dagen de jungle inging om de Orang Oetan te bekijken had het Nederlandse stel beide om beurten een bloedzuiger op zich zitten.

Veilig Wandelen in de Natuur van India

Ook in India heb ik meerdere keren met hoge, speciale sokken aan moeten lopen om bloedzuigers te weren. Ook in Thailand, Khao Yai, werd dit geadviseerd. Daar zagen we hoe een bloedzuiger door de gymschoen van een medereiziger verdween in haar schoen. Je weet wel door dat gaas wat vaak op de voorzijde / bovenzijde van de schoen zit. Ik had nooit verwacht dat een bloedzuiger daar doorheen zou kunnen…

Gelukkig hadden we daar dus zo’n anti bloedzuiger sok aan. Zo’n sok is gemaakt van heel dicht geweven stof of ook wel van polyester/nylon. De bloedzuiger krijgt dan of geen grip op de sok of kan er gewoon niet doorheen doordat de sok zo dicht geweven is.

Wat wel fijn is om te weten dat een bloedzuiger geen ziektes heeft en eigenlijk geen pijn veroorzaakt. Wat wel kan gebeuren is dat de wond die achterblijft uiteindelijk ontsteekt. Die moet je dus goed schoonhouden en verzorgen. Veelal is de wond na een weekje weg.

Wat je zeker niet moet doen is de bloedzuiger met een sigaret branden terwijl hij nog aan je lichaam zit bevestigd. De bloedzuiger laat snel los…dat wel .. Maar het kan gebeuren dat hij zijn maaginhoud uitbraakt wat dan dus in jou lichaam komt. Hier kunnen wel allerlei bacteriën inzitten en dus ontstekingen veroorzaken.

Wist je dat er in Nederland ook wel bloedzuigers leven? Deze hebben het niet op mensen gemunt en zodoende blijft het wat onbekend. Zij leven in zoet water en er zijn maar liefst 30 verschillende soorten in Nederland aanwezig!

Zoek je nog een leuke wandeling? Bekijk deze eens!