Ziek in India! Niet door het eten maar door priester Tikam

Ik ben niet vaak ziek… en op reis geldt precies hetzelfde. Toch werd ik de laatste lange reis die ik maakte toch weer eens ziek. En dan werd ik ook nog eens ziek in India, iedereen verwacht zoiets natuurlijk! Achteraf denk ik wel te weten wat er mis ging maar op het moment zelf leek er toch niets mis te gaan. Niet door het eten maar door Tikam, een Brahmaanse Priester!

Ik was in Pushkar waar ik net 3 weken intern had gezeten voor een yoga cursus. Daar had ik mij voorgenomen om afscheid te nemen van herinneringen die mij maar bleven plagen en zodoende zat ik op een ochtend langs het heilige meer van Pushkar. En daar ontmoette ik Tikam. We hadden op dat moment een klik en hebben bijna de hele dag met elkaar doorgebracht.

Lees meer over deze ontmoeting: Tikam de Brahmani Priester

Ziek in India! Niet door het eten maar door Tikam
een Brahmaanse Priester

We zijn na deze ontmoeting samen naar de Shiva tempel net buiten Pushkar gegaan. Tikam kocht eten voor de aapjes en samen voerden we die tijdens onze tocht naar boven. In de tempel chant Tikam een gebed en zaten we even te mediteren in de bovenste tempel.

Omdat Tikam wel weer terug moest naar het heilige meer vroeg hij me of ik die avond samen met hem wilde eten. Uiteraard wilde ik dat wel. We hadden de hele ochtend al leuke en interessante gesprekken. Ik leerde van ons gesprek en wilde die dus nog wel graag voortzetten. We hadden het over de cultuur in India en vergeleken die met Nederland/Europa. We hadden het over de yoga cultuur die overal in doorsijpelt en zijn manier van leven hier als Bahmaanse priester.

Nadat Tikam die avond nog een keer puja (heilige rituelen) uitvoerde bij het heilige meer van Pushkar voor een groep Franse toeristen gingen we weg. We gingen naar zijn huis, of althans, naar het huis wat in bezit is van de familie. Hij woont daar ook en eigenlijk is het een hotel, Chacha’s Garden hotel. We gingen naar het dak om daar rustig te kunnen zitten. Ondertussen werd het eten gemaakt deels door Tikam zelf en door zijn familie. Tikam liep heen en weer en bracht me thee en vers water en zorgde voor een muziekje.

We hebben samen van 1 groot bord gegeten, Tikam met zijn handen en ik uiteraard met een lepel.
Het smaakte me heerlijk!

Chacha’s Garden Hotel – Pushkar

Ziek in India!

Die nacht werd ik ziek. Ik voelde me gewoon niet lekker en kon het niet helemaal plaatsen. Pijn en kramp in mijn buik maar er gebeurde niets. Ik moest niet naar het toilet en hoefde niet over te geven. De volgende ochtend oontbeet ik met Coca Cola in de hoop dat het nog wat bacteriën zou doden in mijn maag.

Kort daarna ging ik met een taxi die ik via Ola Cabs had geregeld naar Ghanerao. Dit was een tocht van zo’n 5 uur.

Toen ik in gecheckt had bij Royal Castle ging het nog prima maar ik voelde me niet lekker. Ik ben de stad niet in gegaan, ik heb geslapen en hoopte dat het over ging… Ik werd door een medewerker gewekt omdat ik toch echt even naar het dakterras moest om te genieten van de zonsondergang en het uitzicht. Royal Castle is echt een kasteel en dus een super gebouw om in te verblijven. In elk hoekje staat wel iets tentoongesteld uit het verleden van dit hotel en over de royals die hier gewoond hebben.

Die nacht kwam het wel los… Ik moest echt om de paar minuten naar het toilet en ik liep helemaal leeg. De volgende ochtend was ik al wel zover dat ik actie moest ondernemen. Ik ging naar de receptie met de vraag of ze voor mij Loperamide wilden halen. Ik dacht, als ik maar weer dicht zit dan komt het wel goed.

Zij vonden dit geen goed plan en stelden voor om met mij naar het ziekenhuis te gaan. Oh echt? Het ziekenhuis? Kunnen we niet gewoon naar de dokter? Ja..die is daar om te bezoeken. Hmm.. oke, weer wat geleerd over India. De huisdokter lijken ze niet te kennen, je gaat gewoon naar het ziekenhuis als je ziek bent in India.

Dus ik stapte in het kleine autootje van de manager van het hotel en we reden door de smalle straatjes van Ghanerao naar het ziekenhuis. Ik was al snel aan de beurt maar niet voordat we weer naar buiten werden gestuurd omdat we onze schoenen nog aan hadden.

Ik werd in goed Engels verwelkomt door een jonge arts en hij stelde me allerlei vragen. Hij begon met hoe ik me voelde, waar ik pijn voelde, hoe lang het al bezig was, hoe vaak ik naar de wc moest, hoe het er uit zag… of ik over moest geven, of ik ook andere pijn had, hoe veel water ik nog gedronken had en of ik nog gegeten had.

En toen was hij eruit, hij schreef een recept uit. Nou ja, hij schreef meerdere recepten uit en we konden de medicatie gaan ophalen.

Ik werd wel eerst nog even doorgestuurd zodat mijn bloeddruk opgemeten werd en mijn temperatuur. Die bloeddruk was te laag maar niet zorgwekkend: 98/67. Ik weet ook niet wat ik normaal heb eerlijk gezegd.

Ziek in India!
Bezoek aan het ziekenhuis – Ghanerao

De medewerker die me de medicatie gaf kon me verder niet goed duidelijk maken hoeveel en wat ik in moest nemen dus daarvoor mocht ik even terug naar de dokter. Ik moest een tweetal antibiotica’s nemen, ik kreeg ook loperamide voorgeschreven en een probiotica. Daarnaast kreeg ook een anti overgeef tabletje maar die heb ik niet genomen. Ik vond 3 tabletten per dag echt wel genoeg.

Die dag ben ik er wel op uit gegaan, het was toch grotendeel in de auto zitten en van het uitzicht genieten in de Aravalli gebergte. Ik ging naar een bekende Sikh tempel en naar Khumbalgarh Fort. Toen ik uiteindelijk daar het fort had beklommen had ik echt trek, alle energie was uit mijn lichaam. Ik heb een biryani (Indiase nasi) besteld en half opgegeten. Hierna kon ik nog even weer door en liep ik nog een stuk van de muur en de tuin met tempels.

Ik was erg moe en in de komende dagen bleef dat best lang  aanhouden. Ik was dan ook blij dat ik besloten had om een paar dagen een tussenstop te doen in Udaipur. Dat was zeker geen straf aan het zwembad van hotel Udaigarh. Tot ik er na een dag zonnen achterkwam dat het advies met antibiotica natuurlijk altijd is om uit de zon te blijven. Dat deed ik daarna dan maar.

Het was toch ook best warm in de zon 🙂

Het was goed om die dagen even te benutten om bij te komen. Ik was gelukkig al eerder in Udaipur geweest en dus kon ik de drang weerstaan om op onderzoek uit te gaan. Ik had het meeste tijdens mijn bezoek in 2015 al gezien.

Na 2 dagen rusten en relaxen in Udaipur ging ik met de trein naar Sawai Madhopur
om de tijger te gaan bewonderen!

Ik voelde me al weer redelijk de oude gelukkig.
De tabletten waren ook op en dus ging het weer helemaal goed komen!

En oh ja, ben jij erachter hoe ik ziek werd?

Ik at met Tikam van 1 bord. Ik at wel met een lepel die hij mij gaf maar hij at met zijn handen. Het enige wat ik mij kan bedenken is dat hij zijn handen niet zo goed gewassen heeft waardoor er nog vuiligheid aan zat van die apen. Ik was ook zo heftig ziek binnen 24 uur... Ik ben niet vaak ziek en ik kan het dus niet met heel veel vergelijken maar het was puur in de maag en darmen. Overgeven hoefde ik niet ofzo dus het eten was gewoon prima maar er zat iets anders bij… Iets van die apen!!

Ziek in India
Niet door het eten maar door priester Tikam

Ben  jij ook wel eens ziek op reis?

Ik weet nog dat ik me de eerste keer echt heel eenzaam voelde toen ik ziek was op reis. Dat was in Myanmar. Daar heb ik ook een stukje over geschreven 🙂 Daar werd ik naar de lokale dokter gebracht door het personeel van het hotel. Ook een ervaring op zich!!

Ooit in de interview voor de krant heb ik ook gezegd dat ik me thuis voel op de wereld en dat had nu ik ziek was wel zijn meerwaarde. Ik voelde me niet alleen… Ik voelde me zelfs nog zo oke, terwijl ik me echt zoo ziek voelde, dat ik mijn familie vergat op de hoogte te stellen en zij het pas vernamen toen ik het deelde op de sociale media.. Les voor mij… dat moet ik niet vergeten!! Vooral als het een ziekenhuis bezoek betreft…

Ziek in India! Niet door het eten maar door priester Tikam

Ook nam ik ooit nam eens een te lokale kookles, toen werd ik ook ziek in India… De kookles zelf kan ik je, voor de ervaring om bij iemand thuis te koken, echt aanbevelen maar let dan heel goed op wat je wel en wat je niet op eet! De fout die ik daar maakte was dat ik ook het brood en de rijst at die wij niet gekookt hadden. Lees meer over die te lokale kookles. Voordeel was dat mijn vader toen bij mij was… en hij hierop wel een beetje op voorbereid was en loperamide voor mij bij zich had.

Benieuwd naar mijn andere avonturen in India?

Reisgids Pushkar – Rajasthan, India

Food Walk – Oud Delhi

Deelstaat Kashmir bezoeken

Reisgids Namchi & omgeving – Sikkim

Ochtendrituelen bij de Ganges – Varanasi

Ga je alleen reizen door India? Lees deze tips voor vrouwen eens!

6 Tips voor Vrouwen – Veilig reizen als vrouw alleen in India

Ik hoop dat jij net zo geniet van deze mooie wereld dan ik!